Fair trade picknickkleed

“Fair trade is een belangrijk thema geworden in onze tijd. Het ineenstorten van de fabriek in Bangladesh heeft het onderwerp van de arbeidsomstandigheden in de kledingindustrie nog meer op de kaart gezet. Het heeft mij geraakt. Meer dan duizend vrouwen die de dood vonden, terwijl ze bezig waren om voor hun gezinnen een schamel loon te verdienen en voor ons in het rijke westen luxe kleding te naaien, die wij veel te goedkoop kunnen kopen. Sindsdien is er meer aandacht gekomen voor fair trade kleding, maar dat geldt nog niet voor fair trade stoffen. Toch is die ook al ‘op de markt’! Letterlijk. Op de markt in Apeldoorn trof ik een marktkoopman die zelf een reis had gemaakt naar Bali om te zien waar de stof vandaan kwam die hij verkocht. Ik vind het vaak leuk om op een koopje uit te zijn, maar toen ik deze stof kocht vond ik het nog leuker om een goede prijs te betalen voor die prachtige groen-met-lila lap. Met dit picknickkleed wilde ik aandacht vragen voor de noodzaak van fair trade, óók voor onze quiltstoffen. Ik heb zelf al tientallen quilts gemaakt van aan-elkaar-genaaide lapjes. En ook al doe je dat nog zo simpel: toch is het veel werk. Dan moet het dus ook veel werk zijn geweest voor de vrouwen die deze batik-stoffen aan elkaar hebben genaaid. Dat kàn gewoon niet voor een al te lage prijs verkocht worden. Voor ons goed om eraan te wennen dat we misschien toch iets meer gaan uitgeven voor eerlijke stoffen.”

Deze tekst had ik geschreven voor het tijdschrift Quiltnieuws.  In het decembernummer stond een foto van deze quilt met deze tekst erbij. Ik had toen op mijn blog een foto laten zien van het opengeslagen tijdschrift met mijn quilt.  Maar het was midden in de winter en dat leek me niet zo’n geschikt jaargetijde om met een zomerse quilt aan te komen zetten, dus zegde ik toe dat ik die later nog eens zou laten zien (en dat doe ik dus nu).
Inmiddels ben ik naar de marktkoopman teruggegaan bij wie ik destijds de stof had gekocht voor dit (makkelijke) picknickkleed. Hij had deze stof geïmporteerd uit Bali en vond het uiteraard leuk om te zien dat deze nu in een quilttijdschrift stond. Uiteraard vroeg ik of hij nog eens vaker zo’n partij laat komen, maar dat zat er op korte termijn niet in, zei hij. Want voor zo’n import-partij is veel afzet nodig en daar is de markt (nog) niet naar. Maar misschien wordt de vraag naar dit soort stoffen toch nog wat groter. Ik denk dat de tijd er wel rijp voor is, toch?
In mijn nieuwsbrief die ik vanmorgen verstuurde, wenste ik iedereen fijne Pinksterdagen toe en hoopte ik dat we al onze patchwork-picknickkleden en geborduurde kussens mee naar buiten konden nemen. Maar helaas: nu regent het. En we verlangen er zo naar om met onze mooie dekens en spullen erop uit te trekken tijdens deze vrije eind-mei-dagen. Maar als dat niet lukt? Dan helpt het mij om te denken aan al die vrouwen die met zoveel minder middelen als wij door het leven gaan. Regenachtige pinksterdagen is peanuts vergeleken met de hardships die zij te verduren hebben. De ‘Fair-trade-gedachte’ brengt een heleboel andere gedachten op gang. Ook gedachten en gevoelens van dankbaarheid, omdat we het zo goed mogen hebben. Fijne dagen gewenst!